1. Zakelijke gegevens

a. Titel van het boek, als het boek een ondertitel heeft, moet je die ook vermelden! 

De titel van het boek wat ik gelezen heb is: De terugkeer van Melisse

b. Naam van de auteur:

De schrijver van het boek de terugkeer van Melisse heet: Per Nilsson

c. Naam van de uitgever, jaar van verschijnen en het aantal bladzijden. Geef ook aan welke druk je gelezen hebt (bijv. 2^e druk).

Het is een Zweeds boek dat in het Nederlands is vertaald.

Uitgeverij: Lemniscaat

Jaar van verschijnen: 2009

Aantal bladzijden: 175

Druk: 1^e druk

2. Samenvatting

Ann-Katrin is terug. Ze wordt ook wel Melisse genoemd, dat kwam omdat ze de jongen had ontmoet in de bus en ze aan de praat kwamen en ze vertelde over de geur citroenmelisse dat betekende hartelust. Een jaar geleden was hij helemaal hoteldebotel van haar. In ‘De geur van Melisse’ kun je lezen hoe hij verliefd werd, hoe ze voor het eerst met elkaar gingen praten en dat ze met elkaar naar bed gingen. En ook hoe hun korte verkering eindigde, want al snel wilde Melisse hem niet meer zien. Ze verdween zelfs uit de stad. En dat deed hem pijn. Hij heeft haar toen een hele tijd niet meer gezien, hij had hele erge liefdesverdriet, en huilde heel vaak om haar omdat hij haar zo erg miste.

In ‘De terugkeer van Melisse’ weet de jongen inmiddels hoe hij de belangstelling van meisjes moet trekken. Hij wordt zelfs verliefd op Amina, die hem ook leuk vindt. Melisse heeft hij uit zijn hoofd gezet. Maar plotseling voelt hij dat ze terug is. Hij heeft er drie aanwijzingen voor: hij ruikt weer citroenmelisse in de bus, hij hoort een liefdesliedje over een vrouw met bijna dezelfde naam als zij en het allerbelangrijkste: de maan is weer net zo vol en wit als die nacht dat ze met elkaar naar bed gingen. Wazige aanwijzingen, maar voor hem genoeg om haar te gaan zoeken.

Melisse wil niet dat hij haar vindt. Maar hoe meer het tegenzit, hoe fanatieker hij zoekt. Hij was naar haar oude school gegaan waar hij Ann-Katrin’s beste vriendin zag, hij had haar gevraagd of zij wist waar Ann-Katrin was, ze wist het niet. Toen ging hij op zoek naar haar moeder, om te vragen of zij wist waar Ann-Katrin was, maar hij kwam geen spoor verder, totdat hij de moeder van Ann-Katrin volgde naar huis, hij zag Ann-Katrin bij de voordeur staan en vanaf dat moment wist hij dat ze er nog wel was. Maar Ann-Katrin wou niks meer met hem te maken hebben en geen contact  meer hebben.

Maar toen kwam de jongen erachter dat hij vader is, van een zoontje, Timo. Ann-Katrin wou eerst niet dat de jongen wist van Timo maar omdat hij haar had opgezocht en erachter kwam dat hij een zoontje had wou hij met haar praten om er meer over te weten. Toen ze die dag hadden gepraat kwam Ann-Katrin ’s avonds bij de jongen met Timo, ze zei dat ze even weg moest en dat hij even op Timo moest passen, het was een test. De jongen was heel lief met Timo omgegaan en kwam erachter dat het eigenlijk een hele lieve baby was. Toen zijn ze samen op het besluit gekomen om de baby samen te gaan opvoeden.

Is ‘De terugkeer van Melisse’ dan een detective? Nee, het is een serieus verhaal en de zoektocht zelf is er maar een deeltje van. Geheimzinnig is het boek wel. Dat komt doordat de jongen zijn verhaal niet in één keer vertelt. Hij geeft steeds aanwijzingen welke kant het op kan gaan, maar hij wil graag dat de lezers mee puzzelen zodat het verhaal spannend blijft en ze er stukje bij beetje achter kunnen komen.

Door deze aparte manier van vertellen is ‘De terugkeer van Melisse’ anders dan andere boeken over verliefdheid. Het is een bedachtzaam en interessant verhaal geworden. Nadeel is wel dat je daardoor niet echt gaat meeleven. Per Nilsson schrijft niet om je een pak zakdoekjes vol te laten huilen. Hij wil je laten nadenken over hoe boeken zijn geschreven. Zo laat hij zijn hoofdpersoon zeggen:

Maar is een gelukkig einde altijd het beste? 
Nee. Iedereen weet dat dat niet zo is. Iedereen weet waarom.
Een gelukkig einde is alsof je een deur dichtdoet; je hoeft geen seconde langer over dat boek of die film na te denken.

http://www.leesfeest.nl/node/86

3. Over de auteur

De schrijver van het boek de terugkeer van Melisse is Per Nilsson. Hij is geboren op 13 februari 1954 in Malmö in Zweden. Hij heeft een opleiding tot leraar wiskunde en muziek gevolgd. Hij heeft ook gewerkt als leraar aan een middelbare school, maar sinds 1999 is hij een echte fulltime schrijver geworden. Zijn eerste boek verscheen in 1988. Het eerste boek van Per Nilsson dat in Nederland is verschenen is: Het lied van de raaf. Per Nilsson schrijft het liefst voor jongeren, maar toch heeft hij ook een paar kinderboeken die niet vertaald zijn naar het Nederlands. De meeste boeken van hem gaan over de dood, liefde, vriendschap en hoe je in een keer snel volwassen wordt. Per Nilsson heeft een bepaalde manier hoe hij zijn boeken schrijft, hij vertelt het op een manier die niemand echt verwacht. In Nederland heeft hij in 1999 de Zilveren Zoen gekregen voor zijn boek: De geur van Melisse.

http://www.leesplein.nl/LL_plein.php?hm=2&sm=1&id=191

http://nl.wikipedia.org/wiki/Per_Nilsson

4. Over het boek

a. Welke illustratie staat er op de voorkant van het boek? Leg duidelijk uit wat deze illustratie met het boek te maken heeft.

Op de voorkant van het boek staat een meisje, ik denk dat het meisje Ann-Katrin is, zij word gezocht door de jongen, na bijna een jaar is hij weer van plan haar te zoeken en heeft hij haar ook gevonden maar ze wil helemaal niks van hem weten.

b. Is het boek aan iemand opgedragen? Probeer erachter te komen wie het zijn en wat ze met de schrijver te maken hebben.

Nee het boek is aan niemand opgedragen. De schrijver vindt het leuk om boeken te schrijven met als doelgroep jongeren.

c. Wie is de hoofdpersoon/ wie zijn de hoofdpersonen? Waaraan merk je dit? Noteer de namen van de hoofdpersonen en beschrijf hun karakter. Gebruik hiervoor minstens twee positieve en twee negatieve karaktereigenschappen. Geef bij elke eigenschap een goed voorbeeld.

De hoofdpersonen in het boek zijn:

De jongen:

De terugkeer van Melisse gaat over een jongen, zijn naam wordt niet genoemd in het verhaal. Hij is 17 jaar en woont in een huis met zijn moeder en zijn zusje. Zijn vader is weg gegaan toen hij nog maar 6 jaar was. Het is een lieve, emotionele en een beetje verlegen jongen. Hij had een meisje leren kennen, Ann-Katrin heet ze. Ze hadden een hele leuke tijd gehad samen totdat ze was verdwenen, hij heeft haar heel lang niet meer gezien en kwam een beetje over haar heen toen hij Amina leerde kennen, totdat hij op een dag bedacht dat hij Ann-Katrin ging opzoeken. Het liep eerst uit tot niets want de vriendin en moeder van Ann-Katrin zeiden dat ze hier niet meer woonde, totdat hij haar bij haar eigen huis had gezien. Ann-Katrin wou niks meer van hem weten. Totdat hij hoorde dat hij vader was van een zoon, Timo, toen is hij in een keer heel snel volwassen geworden. Dat wou hij eerst helemaal niet totdat Timo even bij hem was en zag hij wat voor leuke zoon hij eigenlijk had, toen wou hij hem samen met Ann-Katrin gaan opvoeden.

Ann-Katrin:

Ann-Katrin is de eerste echte liefde van de ‘ik’ figuur in het boek, de jongen die hierboven beschreven staat. Hij noemt haar Melisse want toen hij haar voor de eerste keer in de bus zag rook het naar citroenmelisse, Ann-Katrin had gezegd dat het hartelust betekende. Vanaf toen noemde hij haar Melisse. Ann-Katrin heeft rode haren. Ze woont met haar moeder en met haar zoontje Timo in een huis. Het is een lief, sociaal meisje en ze is erg zelfverzekerd. Ze wil de jongen niet meer zien of spreken omdat hij niet mag weten dat hij een zoontje heeft van hem, ze wil hem er niet mee lastig vallen, maar toch komt hij erachter en wil hij er wel van alles over weten en komen ze later tot het besluit dat ze er wel samen voor gaan zorgen.

d. Beschrijf de plaatsen die voorkomen in het boek. Verklaar waarom de schrijver hiervoor gekozen heeft en wat ze met het verhaal te maken hebben.

De plaatsen die voorkomen in het boek zijn:

Het huis van de jongen: dit komt het meeste voor omdat de hoofdpersoon daar het meeste is.

Het huis van Ann-Katrin: daar ziet de jongen haar weer na een hele lange tijd, en daar is hij vaak om te kijken of Ann-Katrin daar nog is.

Het bankje bij de zandbak: dit is een plek waar Ann-Katrin en de jongen heen gaan om te praten nadat ze elkaar weer gesproken hebben na een hele lange tijd.

De schoolbus: daar hebben ze elkaar voor het eerst ontmoet en ziet hij haar weer een keer maar daarna was ze voor een hele lange tijd verdwenen.

De school: dit is een plek waar de jongen ook vaak is en waar hij veel met Amina is, dat is zijn nieuwe liefde. Je hoort niet echt dat hij vaak les heeft maar als hij op school is gaat het meestal over dat hij daar zijn vrienden weer spreekt.

Het strand: daar is hij ’s avonds, met zijn vrienden, Amina’s vriendinnen en zijn kleine zusje. Ze hebben daar afgesproken met elkaar en gingen zwemmen en gewoon gezellig met elkaar praten.

e. Staat het verhaal in een chronologische of niet-chronologische volgorde en wat maakt dit uit voor het verhaal? Op welke manieren heeft de schrijver dit verhaal spannend gemaakt? Welke trucs met tijd herken je in het boek? Noem tenminste drie trucs met tijd en geef bij elke truc een goed voorbeeld uit het boek.

Het staat niet in chronologische volgorde want hij begint te vertellen over het meisje, Ann-Katrin, maar daarna gaat hij terug in de tijd en gaat hij vertellen hoe hij haar precies heeft ontmoet en zo begint het verhaal.

De schrijver heeft het spannend gemaakt door nog niet alles te verklappen in het verhaal en dat je langzaam over achter komt.

Je hebt verschillende trucs met tijd, de schrijver schrijft over verschillende dagen, in het verhaal zijn dat er 12 dus hij schrijft over elke dag wat de hoofdpersonen dan meemaken.

f. Vanuit welk perspectief is het verhaal geschreven. Leg uit!

Het is in de ik-vorm geschreven, in het perspectief van de jongen. Je weet zijn naam niet.

g. Heeft het verhaal een open of gesloten einde? Leg ook dit uit.

Het verhaal heeft een open einde, ze willen het samen gaan opvoeden en je kunt er dus nog niet uithalen of dat wel gaat werken en hoe ze dat samen gaan doen, dus je kunt er zelf wel een einde aan maken. Bijvoorbeeld: Ann-Katrin en de jongen worden weer verliefd en Amina vindt ook een andere leuke jongen. Ann-Katrin gaat nu niet meer samenwonen met Camilla maar met de jongen en Timo natuurlijk. Allebei de moeders vinden het goed. Het gaat erg goed tussen hun en ze blijven nog lang samen en de jongen kan rustig zijn school afmaken ook al hebben ze wel een druk leven omdat ze ook nog op Timo moeten passen maar de moeders helpen daar ook erg mee. Ze zijn nu al een paar jaar ouder en gaat trouwen. Ze zijn erg gelukkig samen.

Zo zou je het verhaal ook af kunnen laten lopen, dus je kunt zeggen dat het een open einde is.

5. Leeservaringen

Onderwerp:

Het onderwerp van het verhaal sprak me wel aan, ik las de achterkant van het boek en dacht wel meteen ‘ja dit boek ga ik lezen voor mijn fictiedossier’. Het leek me een leuk boek met een leuk onderwerp, ik hou wel van boeken wat over liefde gaat en dit boek gaat daar zeker wel over. Het verhaal heeft me een nieuwe kant van het onderwerp laten zien, want ik had bijvoorbeeld nooit verwacht dat het kind van Ann-Katrin en de jongen was. Het verhaal heeft me wel aan het denken gezet want het kan allemaal echt gebeuren, heel veel jonge mensen overkomt dit en ik vindt dat best wel erg, want je bent wel bijna je hele jeugd kwijt. Toen ik begon te lezen in het boek dacht ik dat het een heel saai boek zou zijn, maar toen ik een heel stuk verder was vond ik het steeds leuker en kwamen er ook steeds meer dingen bij waardoor het verhaal leuker werd. Ik ben wel gaan denken over bepaalde onderwerpen, hoe Ann-Katrin’s jeugd verpest is doordat ze een baby heeft gekregen, ook al is een baby wel leuk maar die moet je later pas krijgen en niet als je nog een hele jeugd voor je hebt. Het onderwerp word goed uitgewerkt want je begrijpt op het laatst wel helemaal waar het nou allemaal over gaat en wat er nou allemaal gebeurt is. Het is een erg verrassend onderwerp. Er wordt heel veel vertelt over Ann-Katrin’s liefde met de jongen en hoe ze nou zwanger is geworden. Wat te weinig aandacht krijgt is de liefde die hij heeft voor Amina. Ik heb nog niet echt een verhaal gelezen die hier echt op lijkt maar wel verhalen over de liefde maar ik vond dit zeker een mooi verhaal!

Gebeurtenissen:

Het verhaal is heel boeiend want er zijn heel veel gebeurtenissen. Het verhaal heeft ook genoeg tempo want het boek wordt geschreven over 12 dagen en die dagen gaan best wel snel. Het verhaal gaat vooral om de gebeurtenissen, want er gebeurt veel in het verhaal, ze moesten in een keer heel snel volwassen worden omdat ze ouders waren geworden. De nadruk daarop is erg goed. De gebeurtenissen hebben best wel indruk gemaakt, vooral dat ze zwanger was en de vader van niks wist. Het kan allemaal echt gebeuren en dat is best wel heftig als je nog zo jong bent. De gebeurtenissen zijn daarom ook erg  geloofwaardig. De gebeurtenissen zijn bij mij niet herkenbaar want bij mij is het nog nooit gebeurd. Het is een erg verrassend en origineel verhaal want de schrijver heeft een eigen manier van schrijven. Ik heb nog niks meegemaakt wat lijkt op gebeurtenissen van dit verhaal. Ik wil het niet meemaken want ze is zwanger geworden op vroege leeftijd daardoor is een stuk van haar jeugd verpest en dat zou ik zelf niet willen want ik wil wel gewoon een leuke jeugd hebben met mijn vrienden en een studie volgen en met een kind is dat moeilijk.

Personages:

Je leeft je wel een beetje in in de hoofdpersoon omdat het de ik-persoon is en daardoor wel meer weet van hem. De andere personages weet je wel veel minder van. Ik kan me niet zo goed verplaatsen in de problemen omdat ik het zelf nog nooit heb meegemaakt. Ik zou niet willen lijken op de hoofdpersoon want ze is zwanger op jonge leeftijd wat ik niet zou willen, ik vind het wel knap van haar hoe ze met haar zwangerschap omgaat en hoe ze de baby opvoed. Ik vind de ideeën wel goed want ze komen later samen op de beslissing om samen voor de baby, Timo, te gaan zorgen dat vind ik wel lief. Nee niemand heeft me beïnvloed. Het verhaal zelf heeft me aan het denken gezet omdat het je zelf ook zou kunnen overkomen en dat het bij heel veel jonge mensen in de wereld voorkomt. Je komt wel veel van de personages te weten om te begrijpen hoe ze zich voelen. Het innerlijk van de personages hoef je niet zelf in te vullen want er wordt wel vaak vertelt hoe ze zich voelen. Ik begrijp ze wel want ze zijn vaak erg emotioneel en dat snap ik omdat ze ook in een moeilijke situatie zitten. De personages veranderen omdat ze in een keer van een tiener heel snel volwassen moeten worden omdat ze in een keer ouders zijn, dat is moeilijk en dat is wel begrijpelijk. Ik vind het vreemd dat ze niet wou dat de vader wist dat hij vader was geworden, want als hij het wel wist hadden ze samen een oplossing kunnen vinden voor het opvoeden van de baby en later is dat ook wel gebeurd maar in het begin wouden ze niet dat de vader het zou weten.

Bouw:

In het begin vond ik het verhaal heel raar en snapte ik er nog weinig van maar als je verder leest ga je begrijpen waar het echt over gaat en dan is het wel een logisch verhaal. Het verhaal is erg spannend want de jongen is Ann-Katrin, zijn oude liefde, aan het opzoeken en hij vindt haar, maar daarna blijkt dat ze een kind heeft gekregen en dat hij de vader is. In het begin heeft het een ingewikkelde opbouw maar later begrijp je alles wel en begrijp je ook waar het in het begin al over ging. Er is maar één echte verhaallijn en die kun je goed begrijpen. Het verhaal bevat wel tijdsprongen en terugblikken want de jongen vertelt over hoe hij Ann-Katrin voor het eerst leerde kennen. Dat maakt het verhaal wel een stuk interessanter. Het is een open einde dus je kunt er nog van alles van maken wat er nog gaat gebeuren. Het slot is daarom wel erg goed en plezierig want je weet dat het goed komt en dat ze samen de baby gaan opvoeden.

Taalgebruik:

Het verhaal is in het begin lastig te lezen maar later begrijp je meer van de opbouw van het verhaal. De zinnen zijn makkelijk te lezen en het verhaal bevat maar weinig moeilijke woorden. Het verhaal beschrijft alles wel goed zodat je snapt waar het over gaat. Ik vind dat het verteltempo wel fijn is. In het verhaal zitten veel gesprekken en dat vind ik wel plezierig want ik vind dat wel leuk om te lezen.

6. Recensie en eigen mening

In 'De geur van Melisse' moest het hoofdpersonage zijn leven weer in handen nemen na een alles overheersende, niet beantwoorde liefde.
Nu, in 'De terugkeer van Melisse', is hij een jaar ouder (17). Zijn leven gaat verder: zijn vrienden, zijn leven met zijn moeder en zijn zusje, zijn schoolleven, de meisjes, het lijkt allemaal te lukken. Tot zij weer in zijn leven komt. Eerst ruikt hij de frisse geur van citroen in de bus, en wat later hoort hij haar naam in een liedje. Als het die avond dan ook nog volle maan is, zoals het was een jaar eerder op de bewuste avond van hun (eerste en laatste) ontmoeting, dan zijn deze drie tekenen voldoende voor hem om de zoektocht aan te vangen. Een obsessieve zoektocht die niet zo simpel lijkt te verlopen en wel heel verrassend uitdraait ... Zijn leven zal nooit meer zijn als voorheen.

Nilsson is een meesterverteller. Elke keer vindt hij een origineel uitgangspunt om zijn verhaal te vertellen en verrast hij zijn lezers. Hij weet zich perfect in te leven in het leven van jongeren en geeft hun ervaringen, overpeinzingen en twijfels weer in aangrijpende verhalen. Daarbij schuwt hij de lichte filosofie over het leven niet en zet hij zijn lezers ook aan het denken.
Deze keer is het niet minder.
In het begin zet hij wat 'vertelbakens' uit die omgeven zijn door mysterie. Deze geven het verhaal een spanning mee die je niet loslaat. Tegen wie vertelt het hoofdpersonage zijn verhaal? Wie onderbreekt het vele keren met telefoontjes en steentjes tegen het raam? ... De chronologische structuur van de laatste 12 dagen is helder en al even meeslepend.
Eens het verhaal op gang komt, en de mysteries of vragen een voor een opgelost worden, laat het je niet meer los. Voorspelbaar is het nooit, aangrijpend des te meer.
De hartverscheurende afloop verrast je, hoewel je het had kunnen zien aankomen door enkele subtiele aanwijzingen.
De woorden nemen je mee in de vele zoekpogingen, gedachten en twijfels van het hoofdpersonage. Je leeft je moeiteloos in met een grote dosis sympathie.
Zijn het zijn keuzes die zijn levensloop bepalen en hem terugbrengen bij het meisje van een jaar geleden? Of toevallige samenlopen van omstandigheden? Aan de lezer om het te bepalen. En om met die gedachten ook te reflecteren over zijn eigen leven.

Het einde van dit boek heeft verschillende raakpunten met het vorige. Misschien mogen we dan hopen dat er nog een derde boek zal verschijnen?...
Maar mag het dan, excuseer mij de vraag die niet terzake doet aan de inhoud van het boek zelf, met een gepaste omslag zijn? Want de banale 'chicklit'-foto op deze omslag sluit in de verste verte niet aan bij de inhoud ervan. Misschien een commerciële overweging of tactiek? Maar jammer in elk geval!

Beoordelingswoorden van de recensie:

Verrassend: het is een verrassend boek want je weet niet wat er gaat gebeuren en soms gebeuren er dingen die je niet had verwacht.

Blijf ik nog over nadenken: het verhaal laat je nog lang nadenken want ik zou bijvoorbeeld niet zo vroeg zwanger willen raken, dat zijn dingen waar je na het verhaal wel over na blijft denken.

Spanning: het verhaal geeft spanning die je niet loslaat, omdat je niet zo goed weet wat je allemaal te wachten staat.

Meeslepend: je leest allemaal wat voor dingen de personen meemaken dus dat laat je wel meeleven, je laat je meeslepen met de gebeurtenissen in het verhaal.

Onvoorspelbaar: je weet niet zo goed wat er allemaal gaat gebeuren dat maakt het erg spannend.

http://www.pluizuit.be/100109/De%20terugkeer%20van%20Melisse.htm